پیامبر خدا(ص)در یکی از خطبه های خود چنین فرموده اند:

ای مردم!مرگ را بسیار یاد کنید،چرا که اگر در زمان فقر از آن یاد کنید،روزی شما وسیع می شود و اگر در هنگام بی نیازی آن را یاد کنید،بی نیازی را برای شما ناخوش نشان می دهد.
مرگ آرزوها را از بین می برد و گذشت شبها،لحظه ی مرگ را می رساند.بنده همیشه بین دو روز زندگی می کند،روزی که دیگر گذشته است و برای آن کارهای وی را حساب کرده اند،و روزی که در پیش است و هنوز نیامده است و شاید هم که انسان به آن نرسد.
بنده در لحظه ی جدایی جان از بدن و داخل شدن در گور،سزای کارهای خود را و بی ارزشی ثروتی را که باقی گذاشته است می بیند.
ای مردم!
فرج،در قناعت ورزیدن و راضی شدن به میانه روی است،و آسایش نیز در پرهیزکاری است و هر کاری پاداشی دارد و هر آینده ای هم نزدیک است.